Cahit Zarifoğlu: Edebiyat Dünyasının Unutulmaz İmzası 38. Yılında Anılıyor

38. Ölüm Yıldönümünde Usta Yazar Cahit Zarifoğlu Anılıyor

Usta yazar Abdurrahman Cahit Zarifoğlu'nun aramızdan ayrılışının üzerinden 38 yıl geçti. Niyazi Bey ve Şerife Hanım'ın oğlu olarak 1 Temmuz 1940'ta Ankara'da dünyaya gelen Zarifoğlu, okula başlamadan önce annesi, anneannesi ve mahalle hocalarından okuma-yazma, resim yapma ve Kur'an-ı Kerim okumayı öğrendi.
İlk öğrenimine Şanlıurfa'da başlayan Zarifoğlu, 1951'de eğitimini Kahramanmaraş'ta tamamladı. Babasının görevi nedeniyle çocukluğunu Şanlıurfa-Siverek, Kahramanmaraş ve Ankara'da geçirdi. Liseyi 1955'te gündemden kaldığı edebiyat ve matematik derslerinden dolayı tam olarak 1961'de bitirebildi. Kahramanmaraş'a dönerek kısa bir süre vekil öğretmenlik yaptıktan sonra bir gazetede çalışmaya başladı ve ilk şiirleri ile denemeleri yerel gazete ve dergilerde okuyucuyla buluştu.

TÜRK EDEBİYATININ ÖNEMLİ İSİMLERİYLE ARKADAŞ OLDU

Zarifoğlu, Türk edebiyatının önemli isimleri Rasim Özdenören, Alaeddin Özdenören, Erdem Bayazıt, Mehmet Akif İnan ve Ali Kutlay ile birleşen dostlukları, "Diriliş", "Edebiyat" ve "Mavera" dergilerinde devam etti. Yazıları, Nuri Pakdil’in Maraş'ta çıkardığı "Hamle" dergisinde yayımlandı.
Bu arkadaş grubunun çalışmaları 1956-1959 arasında Yenilik, Yeni Ufuklar, Türk Sanatı, Seçilmiş Hikayeler, Varlık, Yeditepe, Dost ve Pazar Postası gibi yayınlarda yer aldı. Eskişehir'de Türk Hava Kurumunun uçuş kurslarına katılan Zarifoğlu, jet pilotu olmak istemiş ancak kulak rahatsızlığı nedeniyle Hava Harp Okulu'na gitme şansı bulamamıştır. İnkılap gazetesinde haberler yazdığı dönemde günlük yazılar kaleme almış ve "Yaşamak" adlı kitabında ilk güncel örneklerini toparlamıştır. 1961'de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Alman Dili ve Edebiyatı Bölümü'nden mezun olmuştur. Üniversite hayatında Necip Fazıl Kısakürek ve Sezai Karakoç’un Zarifoğlu'nun kişiliği ve şiirine büyük etkisi olmuştur. Onun şairliği, 1966 yılında tekrar yayına başlayan Diriliş dergisi ve Türk Dili ile Soyut dergileri gibi birçok platformda tanınmıştır.

Yazın hayatında lisedeki arkadaş grubuyla beraber hareket eden Zarifoğlu, 1965'te haftalık Yeni İstiklal gazetesinin sanat sayfasında yer almaya başlamış ve 13 şiir kaleme alarak bu eserleri, 1967’de yayımladığı "İşaret Çocukları" adlı kitabında toplamıştır.

İLK KİTABINI KENDİ PARASIYLA YAYIMLADI

Almanya’daki Goethe Enstitüsü'nün dil eğitimi kurslarını tamamlayarak Avrupa’yı otostopla dolaşan ve kısa süre tercümanlık yapan Zarifoğlu, 1969-1970 yıllarında "Hakimiyet" gazetesinde teknik sekreterlik yaptı. 1972-1973 yıllarında İstanbul'daki bir kolejde Almanca öğretmeni olarak görev aldı. 1973 yılında Tuzla’da başladığı yedek subaylık görevini Kars’ta sürdüren şair, 1975’te Kıbrıs'ta tamamladıktan sonra Makine Kimya Endüstrisi Kurumu'nda memur olarak görevine devam etti.
Edebiyat çevrelerinde ilgiyle karşılanan ilk kitabını kendi maddi imkânlarıyla basan Zarifoğlu, yeterince dağıtamadığı bu kitabının büyük kısmını elinde bulundurdu. Eylül 1973’te yayımlanan "Yedi Güzel Adam" adlı eseri ise en bilinen eserleri arasında yer almaktadır. Zarifoğlu, kendi hayatıyla ilgili bir açıklamada oldukça titiz bir insan olduğunu fakat görünüşte bir düzensizlik içinde olduğunu söylemiştir.
"İns" adlı eseri 1974’te Edebiyat Dergisi Yayınları arasında yayımlanan şair, 1976’da mütercim sekreter olarak TRT’ye geçmiştir. Necip Fazıl Kısakürek aracılığıyla Abdülhakim Arvasi’nin soyundan gelen Van Müftüsü Kasım Arvas’ın kızı Berat Hanım’la 19 Ağustos 1976’da evlenen Zarifoğlu’nun bu evlilikten Fatma Betül, Ayşe Hicret, Ahmet ve Arife adında 4 çocuğu olmuştur.

ALIŞILMADIK SÖZ DİZİMİYLE YENİLİK GETİRDİ

Cahit Zarifoğlu, 1983’te TRT İstanbul Radyosu’na atanmış ve içerisine kapanık bir karakter olarak "İkinci Yeni" akımının kazanımlarını kullanarak kendi yeniliğini arayan bir şair olarak tanınmıştır. Şiirlerinde alışılmadık söz dizimleri ve imge kullanımına önem veren Zarifoğlu, Türk şiirine kendi özgünlüğünü katabilen nadir isimlerden biridir.
Şiirleri İngilizce ve Arapça'ya da çevrilen Zarifoğlu, son yıllarında çocuk edebiyatına yönelerek "Yürekdede ile Padişah" eseriyle 1984’te Türkiye Yazarlar Birliği Çocuk Edebiyatı Ödülü'nü kazanmıştır. Zarifoğlu, pankreas kanseri nedeniyle 7 Haziran 1987'de İstanbul'da hayata veda etmiş ve Üsküdar Beylerbeyi'ndeki Küplüce Mezarlığı’na defnedilmiştir. Vefatından sonra Yedi İklim, Muhit, Mavera, Beyaz Bulut, Seferber, Kitap/Haber, Hece ve Bürde gibi dergilerde özel sayılarla anılan ve adına şiir ödülleri verilen Zarifoğlu hakkında pek çok tez yazılmıştır.

Cahit Zarifoğlu, "İşaret Çocukları", "Yedi Güzel Adam", "Menziller", "Korku ve Yakarış" ile "Şiirler" adlı eserleri; "Serçekuş", "Ağaçkakanlar", "Katıraslan", "Yürekdede ile Padişah", "Motorlu Kuş", "Küçük Şehzade", "Kuşların Dili", "Gülücük" ve "Ağaçokul" adını verdiği çocuk kitaplarına da imza atmıştır. Ayrıca, günlük türünde "Yaşamak", roman türünde "Savaş Ritimleri" ve "Anne" adlı eserlerini yazmış; deneme türünde "Bir Değirmendir Bu Dünya" ile "Zengin Hayaller Peşinde" isimli eserlerinin yanı sıra "Sütçü İmam" adlı bir tiyatro oyununu da kaleme almıştır. Zarifoğlu’nun üniversite tezi "Rilke’nin Romanında Motifler" başlığıyla kitaplaştırılmıştır. Beyan Yayınları ayrıca yazarın "Konuşmalar", "Romanlar," "Hikayeler", "Çocuklarımızla Atlara Biniyorduk", "Okuyucularla", "Mektuplar" ve "Radyo Oyunları" adlı eserleriyle okuyucularının beğenisine sunmuştur.