Cahit Zarifoğlu, Edebiyat Dünyasının Işığını Sona Erdiği Yıldönümünde Hatırlanıyor!

Usta Yazar Cahit Zarifoğlu Vefatının 38. Yılında Anılıyor

Usta edebiyatçı Abdurrahman Cahit Zarifoğlu, aramızdan ayrılalı 38 yıl geçti. Niyazi Bey ve Şerife Hanım'ın oğlu olarak 1 Temmuz 1940'ta Ankara'da dünyaya gelen Zarifoğlu, okula başlamadan önce annesi, anneannesi ve mahalle hocalarından okuma-yazma, resim yapma ve Kur'an-ı Kerim okumayı öğrendi.
İlköğrenimine Şanlıurfa’da başlayan Zarifoğlu, 1951 yılında Kahramanmaraş’ta bu süreci tamamladı. Babasının iş nedeniyle çocukluğunu Şanlıurfa-Siverek, Kahramanmaraş ve Ankara'da geçirdi.
Liseyi 1955’te başlasa da, son sınıfta edebiyat ve matematik derslerinden bütünlemeye kaldığı için ancak 1961 yılında mezun olabildi. Kahramanmaraş'a dönerek kısa süreli vekil öğretmenlik yapan usta yazar, bu süreçte bir gazetede çalışmaya başlayarak, ilk şiir ve denemelerini yerel gazete ve dergilerde yayımlattı.

TÜRK EDEBİYATININ ÖNEMLİ İSİMLERİYLE DOST OLDU

Zarifoğlu, Türk edebiyatının önemli isimlerinden Rasim Özdenören, Alaeddin Özdenören, Erdem Bayazıt, Mehmet Akif İnan ve Ali Kutlay ile Maraş Lisesi’nde başlayan dostlukları, “Diriliş”, “Edebiyat” ve “Mavera” dergilerinde sürdürdü. Yazıları, Nuri Pakdil’in Maraş'ta çıkardığı "Hamle" dergisinde yer buldu.
Bugün bile hatırlanan bu sanatçılar, 1956-1959 yılları arasında Yenilik, Yeni Ufuklar, Türk Sanatı, Seçilmiş Hikayeler, Varlık, Yeditepe, Dost ve Pazar Postası gibi yayınlarda okuyucularla buluştu.
Eskişehir’de Türk Hava Kurumu’nun uçuş kurslarına katılarak Milli Model Uçak B Sertifikası almayı başaran Zarifoğlu, jet pilotu olma hayali kurarken kulağındaki rahatsızlık sebebiyle Hava Harp Okulu'na giremedi.
İnkılap gazetesinde öncülük ettiği haberlerin yanında günlük yazılar yazarak sanat sayfasını hazırlayan Zarifoğlu'nun kaleme aldığı yazılar, 1980'de yayımlanan "Yaşamak" adlı kitabında günlüklere yansıyan ilk örnekler arasında yer aldı.
Usta şair, 1961’de girdiği İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Alman Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden 1971’de mezun oldu. Üniversite yılları boyunca Necip Fazıl Kısakürek ve Sezai Karakoç’un Zarifoğlu’nun kişiliği ile şiirinde büyük etkileri oldu. Cahit Zarifoğlu’nun şiirleri, 1966'da yeniden yayın hayatına başlayan Diriliş dergisi ile Türk Dili ve Soyut dergilerinde, Cemal Süreya'nın Papirüs ve Memet Fuat'ın Yeni Dergisi’nde de yer aldı.
Yazı hayatı boyunca lisedeki arkadaş grubuyla hareket eden Zarifoğlu, 1965’te haftalık Yeni İstiklal gazetesinin Rasim Özdenören tarafından yönetilen sanat sayfasına katkıda bulunmaya başladı. Abdurrahman Cem ve Cahit Zarifoğlu imzalarıyla kaleme aldığı 13 şiir, 1967'de yayımlanan "İşaret Çocukları" adlı eserinde yer aldı.

İLK KİTABINI KENDİ PARASIYLA BASTIRDI

Almanya’daki Goethe Enstitüsü’nün dil eğitimi kurslarına katılan, otostopla Avrupa’yı dolaşan ve kısa süreli tercümanlık yapan Zarifoğlu, 1969-1970 yıllarında "Hakimiyet" gazetesinde teknik sekreterlik yaptı. 1972-1973 yıllarında İstanbul’daki bir kolejde Almanca öğretmeni olarak görev alan sanatçı, İstanbul Tuzla'da 1973 yılında yedek subay olarak başladığı askerlik görevini Kars'ta sürdürerek 1975’te Kıbrıs'ta tamamladı. Askerlik sonrası Makine Kimya Endüstrisi Kurumunda memur olarak çalıştı.
Edebiyat çevreleri tarafından ilgiyle karşılanan ilk kitabını kendi bütçesiyle bastıran ve yeterince dağıtımını yapamadığı için çoğu elinde kalan Zarifoğlu'nun, Eylül 1973'te yayımlanan ikinci eseri "Yedi Güzel Adam" ise en bilinen eserleri arasında yer almaktadır.
Usta şair, kendisi ile ilgili bir açıklamasında, "Bir yerde çok titiz bir insanım, bir bakıma da hiç titiz değilim. Görünürde dağınık bir halim var ama zihnimde her şeyin disiplinli ve düzenli olduğunu biliyorum. O yüzden hayatım da öyle. Bir telaş içinde olmama rağmen zamanı programlamayı biliyorum." sözlerini dile getirmişti.
"İns" adlı eseri 1974 yılında Edebiyat Dergisi Yayınları arasında yayımlandı ve 1976’da TRT’ye mütercim sekreter olarak geçti. Necip Fazıl Kısakürek aracılığıyla Abdülhakim Arvasi'nin soyundan gelen Van Müftüsü Kasım Arvas'ın kızı Berat Hanım ile tanışan şair, 19 Ağustos 1976'da evlendi. Düğünlerinde Necip Fazıl Kısakürek, nikah şahidi oldu. Zarifoğlu'nun Fatma Betül, Ayşe Hicret, Ahmet ve Arife adında dört çocuğu bulunmaktadır.

ALIŞILMADIK SÖZ DİZİMİYLE İMGE VE BÜTÜNLÜĞE ÖNEM VERDİ

Cahit Zarifoğlu, 1983’te TRT İstanbul Radyosuna atandı. İçine kapanık bir karaktere sahip olan ve şiirini temelde "İkinci Yeni" anlayışı üzerine inşa eden Zarifoğlu, alışılmadık söz dizimi ile imge ve bütünlüğe verdiği önemle Türk şiirine özgün bir ses kazandırdı. Şiirleri İngilizce ve Arapça dillerine de çevrildi. Ömrünün son yıllarında çocuk edebiyatına yönelerek "Yürekdede ile Padişah" eserini kaleme alan yazar, bu çalışmasıyla 1984 yılında Türkiye Yazarlar Birliği Çocuk Edebiyatı Ödülü’nü kazandı.
Zarifoğlu, pankreas kanseri nedeniyle 7 Haziran 1987’de İstanbul’da hayata veda etti ve Üsküdar Beylerbeyi’ndeki Küplüce Mezarlığı’na defnedildi. Vefatından sonra Yedi İklim, Muhit, Mavera, Beyaz Bulut, Seferber, Kitap/Haber, Hece ve Bürde dergileri özel sayılarla onu andı, adına şiir ödülleri verilmeye başlandı. Cahit Zarifoğlu, "İşaret Çocukları", "Yedi Güzel Adam", "Menziller", "Korku ve Yakarış", "Şiirler" isimli şiir kitaplarının yanı sıra "Serçekuş", "Ağaçkakanlar", "Katıraslan", "Yürekdede ile Padişah", "Motorlu Kuş", "Küçük Şehzade", "Kuşların Dili", "Gülücük" ve "Ağaçokul" adını verdiği çocuk kitaplarına da imza atmıştır. Ayrıca, günlük türünde "Yaşamak", roman türünde "Savaş Ritimleri" ve "Anne" eserlerini yazmış; deneme kategorisinde "Bir Değirmendir Bu Dünya" ve "Zengin Hayaller Peşinde" isimli eserlerini bir araya getirmiş; "Sütçü İmam" adlı tiyatro oyununu kaleme almıştır. Zarifoğlu'nun üniversite tezi "Rilke'nin Romanında Motifler" adıyla kitaplaştırılmıştır. Beyan Yayınları, yazarın "Konuşmalar", "Romanlar", "Hikayeler", "Çocuklarımızla Atlara Biniyorduk", "Okuyucularla", "Mektuplar" ve "Radyo Oyunları" gibi eserlerini okuyucularla buluşturmuştur.